Drzewo genealogiczne to zwyczajowa, potoczna nazwa tablicy genealogicznej sporządzonej dla konkretnej osoby, lub rodziny. Wywodzi się ona z Księgi Izajasza, w której do opisu potomków Jessego użyto słów „I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni”.
Choć zwyczajowo drzewo genealogiczne było tablicą potomków („pniem” drzewa była osoba, której ono dotyczyło zaś jego następcy – gałęziami i listkami), często drzewo genealogiczne pokazuje zarówno potomków jak i przodków probanta (czyli osoby zajmującej centralne miejsce w drzewie genealogicznym).
Drzewo genealogiczne nie musi zresztą skupiać się tylko na przodkach i potomkach; często pokazuje ono bardziej skomplikowaną tablicę pokrewieństw. Drzewa genealogiczne są często częścią publikacji – np. książek czy albumów – przedstawiających historię rodziny. Drzewo genealogiczne, tradycyjnie rozumiane, przedstawia potomków protoplasty.
Drzewo genealogiczne, jako prezentację danych genealogicznych niegdyś był w stanie przygotować jedynie profesjonalny genealog. Obecnie nie ma z tym żadnych problemów nawet uczeń szkoły ponadpodstawowej – w Internecie można bez trudu znaleźć portale, oferujące aplikacje do tworzenia drzew genealogicznych. Do ich tworzenia można zresztą wykorzystać również programy biurowe (np. arkusze). Rekordy opisują konkretne osoby, między którymi zachodzą określone relacje (np. małżeństwo, rodzicielstwo, rodzeństwo).
Tradycyjnym narzędziem do tworzenia drzew – i szerzej, tabel – genealogicznych są proste karty papieru i przybory do pisania i rysowania.